jueves, 15 de noviembre de 2012

You got it

http://www.youtube.com/watch?v=oLc5fqOWUPw

Empezamos después de no sé cuantos años sin escribir con una canción para Luigi. Ese que me soporta todo. Y cuando digo todo es un TODO que no os podéis imaginar. Ayer estaba hablando de eso con Carmen Meruquina, la que cuida de nuestro Nacho. http://porvercreceranora.blogspot.com.es/2012/11/un-bache-en-el-camino-gracias-gracias.html
La canción iba a ser la de AC/DC pero buscándola encontré esta otra: http://www.youtube.com/watch?v=YvFB7WV-fTI que también me viene bien.


No sé ni por dónde empezar. Estoy perrrrra. Me cuesta quitarme el pijama. Me gusta estar en modo off, sentada en el sofá, tejiendo y mirando series sin parar. Desde aquí solicito un Nobel al que inventó que las teles admitieran los discos duros y se reprodujeran los capítulos uno atrás del otro sin tener que tocar el mando a distancia. Oye si se lo dieron a Obama por no hacer nada... ¿por qué no a este japonés/coreano?

Todavía no decidí que hacer con el blog. Probablemente siga, lo que no quita que abra otro. Lo más seguro es que lo modifique para que la gente pueda buscar por las etiquetas. Pero tendré que ponerle etiquetas a todo... ummmm necesito el modo on!!! Muchas gracias a todos por dar vuestra opinión. 

Este finde ha sido movidito-movidito 

http://www.youtube.com/watch?v=6WZQduhOpOE&feature=fvwrel




 Dios mio!!! Tengo que dejar de relacionar palabras con canciones  ... Empezamos con AC/DC y ahora cumbia... Perdón.

Va de nuevo. 

Este finde nos fuimos a los madriles. Estaba buscando alguna excusa para ir a ver a todos los oncobloggers. Y se me dió. Me mandaron un mail diciendo que me había ganado un accésit. Ni puta idea de qué era. De fiaca/vaga que estoy lo pregunte por guasap...  La definición del RAE: 
accésit.

(Del lat. accessitperf. de accedĕre 'acercarse').

1. m. En certámenes científicos, literarios o artísticos, recompensa inferior inmediata al premio.
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
Pues eso, que nos ganamos un premio de un concurso fotografico de GEPAC. El premio eran varios regalitos pero el mejor era salir en un calendario que va a recaudar dinero para un proyecto llamado "Cuidando al Cuidador". La foto es esta: 



Aquí en la cena que no cené (a mi el salmón y esas cosas no me gustan así que me fui en busca de comida basura... Lo mio no tiene nombre, lo sé)




Aquí con la ganadora Esther y con una persona especial, Vanesa



Sólo el que ha sido cuidador sabe lo horroroso que puede ser eso. Sufrir la enfermedad cuidando al otro. Yo siempre he sido buenita. Hasta que un día me harté y me transformé en la niña del exorcista. Aprendí a decir NO. Soportarme fue horroroso. La que se comió mi mutación fue la doctora Garrido... Aquí os la presento... Hicimos las paces ;P 

Por cierto estuvo dando una conferencia en el congreso de GEPAC sobre la leucemia que aclaró muchos conceptos. Por lo menos a mi, y eso que uno piensa que por ser enfermo tiene un máster...





 Me tuvo que escuchar decir que no a todo. Incluso negarme a que un residente me pusiera los puntos. Hice que viniera un cirujano a mi cuarto a ponerme dos puntos!!!!! Los que hayan tratado con cirujanos sabrán que no son médicos como la gente normal. Con ellos el chiste de Quino se queda corto...



Soportarnos es horroroso y causa una impotencia brutal. Yo siempre digo que nosotros tuvimos leucemia. Porque es así. Desde que me diagnosticaron Luigi y yo hemos sufrido todo juntos. Él ha sufrido la leucemia como yo. Tal vez no haya vomitado como yo, pero tenía que aguantarme el sombrerito mientras yo lo hacía.



Como hace mucho que no escribo os debo muchas cosas, muchas fotos y muchas entradas. De momento lo dejo aquí. Mañana más... que mañana vuelvo a celebrar que estoy viva!!!

Bss con neupogen que siempre vienen bien


18 comentarios:

  1. Alegría saber de ti!!! Ayer mismo entre a ver si es q finalmente te habías abierto otro blog ( yo prefiero q sigas con este, je )
    Muy guapa en las fotos!!
    Besos

    ResponderEliminar
  2. Mira tu por dónde que ayer empecé a leer tus entradas y hoy encuentro algo nuevo y me encanta. Felicita a tu cuidador de mi parte, sufir acompañada no es lo mismo, como celebrar que estás bien! te imaginas celebrando tu recuperación sola? Hay gente que a la que por desgracia le pasa. Pero bueno, lo que yo quiero decirte és más mundano. Monica, ese día, el de la foto, te dieron algo? tu has visto lo guapa que estás? sí, a veces soy superficial y me fijo mucho en eso pero estás de foto de calendario! queremos más y yyo me lo pido todo junto, salud, días buenos y malos, tus tejes, todo aquí!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Qué foto? la del calendario? Luigi es el que hacía que me riera en las peores situaciones. Me hace llorar de risa. No sé qué hubiera hecho sin él.

      Bienvenida y espero que te rías!!! Por lo menos tanto como yo.

      Bss con neupogen

      Eliminar
  3. Cómo mola cuando te abres como una de tus flores. Enhorabuena por el premio, o accesit, como quieran llamarlo, para mí tú ya res un premio en tí misma. Enhorabuena por tener a ese Luigi a tu vera. Y sobre todo, enhorabuena por ser como eres y por regalarte a nosotros. Eres grande!!!!! Titiriritititiiiiiiii

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias!!!! Tu si que eres una valiente!!! a ver cuando puedo abrazarte a ti también... TIRITIRITIRI!!!!

      Eliminar
  4. Ya te echábamos en falta, menos que mal que sabía de ti por fotos que he visto aquí y allá de tu viaje a los madriles y sabía que estabas bien, disfrutando mucho del viaje y del congreso.
    Enhorabuena por el premio, te lo has ganado por luchadora y Luigi por ser el mejor cuidador.
    Ahora toca ponerte en modo on, que yo quiero ver todas esas fotos y leer en este blog o en cualquier otro entradas tuyas, además ya no debe de faltar mucho para vuestro viaje a Buenos Aires, así que ponte las pilasssssssssss.
    Besotes guapa

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Es que la vagancia me puede... Estoy tratando de hacer un resumen de los dos años del diagnóstico... a ver lo que sale.

      Ya sé que tenías fotos antes que nadie de Sol y Lou comiendo churros!!!

      Bss con neupogen

      Eliminar
    2. No la hagas caso Nuria, nada de vagancia, no para la tíaaaaa! a todas horas dándole al vicio;)
      Qué palmera guapa es, no lo sabes bien...
      Muackkkkkkkk!

      Eliminar
  5. jejejeje, ¿Sólo un accésit? Esa foto era para ser ganadoooooraaaaaa!!!! Eso no me lo habías dicho. Cómo mola el calendario!!! Yo quiero un marzo con esa foto!!!!
    jaja Ya me dijo tu amiga que eras muy especial con las comidas. Que comías pasta, pizza, y poco más... jeje Desperdiciar un salmón así... anda que...
    (Por cierto, dime que es sólo efecto de la foto y que Luigi no se ha cortado la coleta... por favor...)

    Por cierto, de la última foto a la actualidad... hay una adiferencia que da gloria verte!!! =)

    Neupogen para todos

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Y cómo sabes que es marzo??? Mi neurona no te avisó... lo siento.
      Especial, no, lo siguiente... pasta, pizza y burguerking o maldonal (pero sólo pollo).

      Es efecto de la foto. Le prohibí cortarse el pelo...

      Gracias!!!

      Neupogen para todos!!!

      Eliminar
    2. Me he dejado la vista para verlo... jejeje
      Uffff, menos mal. Conste que he entrado preocupada para ver si me habías contestado. Que no se lo corte, que le da mucha personalidad!!

      Eliminar
    3. Todavía no sé en qué foto lo has sacao!!! yo es que soy cegatona...

      Eliminar
  6. ¡Qué buen final para una historia!
    La foto es divina :)
    Yo tmb pensaba que Luigi se había rapado xD

    ResponderEliminar
  7. No m' extranya que estiguis "perra", i és que quina mogudeta per Madrid! M´apunto a comprar el calendari, un detallet per Nadal, el repartiré entre els "cuidadors" i els "cuidats" de la família tocant fusta ara que estem de treva. La foto es mereixia l' accèssit com a mínim! Un bravo pel teu cuidador. Per cert, jo sóc més de Roy Orbisson, em recorda la meva època de desfasse, que si m´haguéssin dit que ara estaria fent ganxet i patchwork hagués pensat que estaven fumats! A reveure i bon voyage!!!!!!!!!!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. I encara no has vist totes les fotos de los madriles... dame tiempo!!! que avui estic de celebració. El calendari suposo que el pots aconseguir a GEPAC. Mira-ho per internet. De totes ara ho pregunto. Petonets

      Per cert si a mi m'haguessin dit lo dels tapetes hagués pensat igual que tu :P

      Eliminar